Σάββατο 26 Οκτωβρίου 2019

Για να έρθεις να διαβάσεις...

***



***
Per te che vieni e leggi…
Oggi voglio donarti
quel profumo di petali danzanti
che sa di prati incolti
selvaggiamente liberi
nel sole dell'autunno…
Voglio donarti un cuscino
dipinto di coraggio e di vita,
che si nutre di stille e di vento,
su cui adagiare i giorni,
su cui far riposare il tempo
alle carezze di raggi e di stelle.
Voglio donarti quel sapore antico
della semplicità fatta di niente,
fatta del morbido bagliore,
di un guizzo d’onde
tra le ciglia socchiuse,
delle dita di mare sulla pelle,
della danza di una foglia nel vento
in un cielo bambino,
quel sapore di loto e melograno
tra merletti di sole
che filtrano dai rami
sui tappeti dorati e fruscianti
dei boschi e dei viali.
Voglio donarti quei colori caldi,
mediterranei, delle coste antiche,
e i giorni, come ricci da sgusciare
evitando le spine, per trovare
sorprese di castagne
di cui gustare
la dolcissima vita, morso a morso.
Voglio donarti reti in cui raccogliere
le sensazioni effimere di un canto
di un chiù o di un usignolo,
di una conchiglia
in cui risuona il ricordo del mare
o della sabbia
che scivola giù nella clessidra
di mani aperte al fluire il tempo.
Voglio donarti…ma è già nel tuo cuore
quella semplicità fatta di un niente
che è tutto…è lì lo scrigno
in cui conservi il sole….
- ©Riflessi d’acqua -
Copyright©2012
Tutti i diritti riservati agli Autori
*Foto: ©Danilo Bassani
Riflessi d'acqua-diventa fan
Diritti riservati © LG. 633/1941
Για να έρθεις να διαβάσεις...
Σήμερα θέλω donarti
Αυτό το άρωμα από τα πέταλα που χορεύουν
Αυτό έχει γεύση από κατάφυτο λιβάδια
Απίστευτα ελεύθερος
Στον ήλιο του φθινοπώρου...
Θέλω να ζωγραφίσω ένα μαξιλάρι
Ζωγραφική του θάρρους και της ζωής,
που τρέφεται με τον άνεμο και τον άνεμο,
Στο οποίο θα περάσεις τις μέρες,
Στο οποίο να ξεκουραστώ
Στα χάδια των ακτίνες και των αστεριών.

Θέλω να δοκιμάσω αυτή την παλιά γεύση
απλότητα φτιαγμένη από το τίποτα,
Φτιαγμένο από απαλή λάμψη,
ενός κυμάτων που τρεμοπαίζουν
Ανάμεσα στις βλεφαρίδες των βλεφαρίδων,
Θάλασσα δάχτυλα στο δέρμα,
Ο χορός ενός φύλλου στον άνεμο
σ ' ένα μωρό ουρανό,
Αυτή η γεύση Lotus και ρόδι
ανάμεσα στον ήλιο δαντέλα
Αυτό το φίλτρο από τα κλαδιά
Σε χρυσά χαλιά και τραγανό
Το δάσος και οι δρόμοι.

Θέλω να donarti αυτά τα ζεστά χρώματα,
Μεσόγειο, των αρχαίων ακτών,
Και οι μέρες, σαν μπούκλες για να φάνε
Αποφυγή τα αγκάθια, για να βρω
Εκπλήξεις από κάστανα
Να χαρώ
Η γλυκιά ζωή, μπουκιά για να δαγκώσεις.
Θέλω να τραβήξω δίχτυα για να μαζέψω
Οι Εφήμερη αισθήσεις ενός τραγουδιού
ενός chiù ή ενός αηδόνι,
Από ένα κέλυφος
Στην οποία αντηχεί η μνήμη της θάλασσας
Ή την άμμο
Συρόμενη προς τα κάτω την κλεψύδρα
Τα χέρια ανοιχτά για τον χρόνο ροής.

Θέλω να σου κάνω έκπληξη... αλλά είναι ήδη μέσα
Αυτή η απλότητα φτιαγμένη από ένα τίποτα
Αυτό είναι όλο... είναι εκεί στήθος
Στο οποίο διατηρείς τον ήλιο....

- © Νερό Σκέψεις -
πνευματικά δικαιώματα © 2012
Όλα τα δικαιώματα που προορίζονται για τους συγγραφείς

* Φωτογραφία: © Ντανίλο Bassani

Οι αντανακλάσεις του νερού-γίνετε φαν
Τα δικαιώματα διατηρούνται © LG. 633/1941
Η εικόνα ίσως περιέχει: φυτό, δέντρο, λουλούδι, υπαίθριες δραστηριότητες και φύση



***

Σχ. Ξέρω ότι επείγουν άλλα...
Το πέτυχα όμως και δεν θέλω να το χάσω.

Τρίτη 8 Οκτωβρίου 2019

ΤΙΠΟΤΑ. Μην κάνεις ΤΙΠΟΤΑ!

Όταν έχεις πολλά να κάνεις και δεν ξέρεις από που να αρχίσεις, "Μην κάνεις ΤΙΠΟΤΑ!"
Άραξε... κι εκείνο που ζητάει άμεση λύση, θα έρθει και θα σε βρει.
Δεν θα τον ξεχάσω ποτέ τον τίτλο αυτού του βιβλίου.
Τον θυμάμαι τόσο συχνά, κι ούτε που θυμάμαι που το έχω χαρίσει, να το ξαναξεφύλλιζα, να ξαναδιάβαζα (τα σημειωμένα, τουλάχιστον), να δω, ΑΝ είχε δίκιο!
Πάντως, σήμερα που είπα: "Δεν πάω πουθενά, όσες εξωτερικές δουλειές κι αν με περιμένουν!", χτύπησε το κουδούνι, κι ήρθε ένας μάστορας που όταν τον περίμενα, μ' έστηνε!
Λαχείο!
Όταν βγω, μην ξεχάσω να πάρω ένα!
Ποτέ δεν ξέρεις!

Ξανά τηλεόραση με σήριαλ που αξίζουν!

ΕΔΩ: https://www.greek-web-tv.com/
ξαναβλέπουμε τηλεόραση, μέσω ίντερνετ!
Παλιές ΚΑΛΕΣ εποχές, νέες σειρές που αξίζουν!
(Γούστα είναι αυτά, καθένας επιλέγει.)

Κυριακή 6 Οκτωβρίου 2019

ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ “ΕΠΙΛΕΚΤΟΙ ΠΑΛΑΙΜΑΧΟΙ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ” – “ΠΑΛΑΙΜΑΧΟΙ ΒΙΣΤΩΝΙΔΑΣ ΔΗΜΟΥ ΑΒΔΗΡΩΝ ΞΑΝΘΗΣ”

***
Ο χρήστης Επίλεκτοι Παλαίμαχοι Θεσσαλίας χαρούμενος στην τοποθεσία Βασδέκιο.
ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ “ΕΠΙΛΕΚΤΟΙ ΠΑΛΑΙΜΑΧΟΙ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ” – “ΠΑΛΑΙΜΑΧΟΙ ΒΙΣΤΩΝΙΔΑΣ ΔΗΜΟΥ ΑΒΔΗΡΩΝ ΞΑΝΘΗΣ” Με μεγάλη επιτυχία διεξήχθη το Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2019, φιλικός ποδοσφαιρικός αγώνας φιλανθρωπικού σκοπού μεταξύ των ομάδων “Επίλεκτοι Παλαίμαχοι Θεσσαλίας” – “Παλαίμαχοι Βιστωνίδας Δήμου Αβδήρων ” στο Βασδέκειο Αθλητικό Κέντρο !Έγινε ένας πολύ ωραίος αγώνας, υψηλού επιπέδου και με πολλές φάσεις μπροστά στις δύο εστίες ! Για την ιστορία το σκορ ήταν 2-0 υπέρ των φιλοξενούμενων με γκολ του Ευθυμίου ! Ακολούθησε τρίτο ημίχρονο στο τσιπουράδικο “Τα Φιλαράκια”. Και εκεί η απόδοση των ομάδων ήταν ιδιαίτερα ανεβασμένη, όπου και έγινε περαιτέρω σύσφιξη σχέσεων μεταξύ των παικτών των δύο ομάδων με το ραντεβού να ανανεώνετε σύντομα για την Ξάνθη !

***





***


***
ΣΧ. Αν κρατούσα και του άντρα μου ενθύμια, θα ήθελα, πόσες ζωές, άραγε;

...του Πλατωνικού έρωτα

***
... Έτυχε να το δω στην αρχική του Φεις.
Δεν είναι, ούτε για να γελάς, ούτε και για να κλαις.
Δεν την είδα όλη την εκπομπή, δεν βλέπω τηλεόραση, πέρα απ' το ότι πετυχαίνω στο ίντερνετ, κατά τύχη, αλλά... ας μην τον "μαλώσει" πολύ η γυναίκα του!
"Βαριότανε", ο άνθρωπος, ήταν ειλικρινής!
Λίγο, ως πολύ, πολλοί παντρεμένοι και παντρεμένες, έχουν νιώσει μια "βαρεμάρα" που φέρνει η ρουτίνα και τα προβλήματα της καθημερινότητας, γι' αυτό και αυξάνονται ραγδαία τα διαζύγια, εκτός από εκείνα τα ζευγάρια, που θέλοντας να κρατήσουν την οικογένεια και την αγάπη που σίγουρα υπάρχει, αλλά κοιμήθηκε, ως δεδομένη, κι ο ποιο ξύπνιος του ζευγαριού, εντοπίζοντας "την βαρεμάρα", κάνει κάποια "τρικ", ώστε να "ξυπνήσει" πάλι η αγάπη, που έφερε το στεφάνι στο ζευγάρι, "ως σώμα ένα".
...Αν ο ξύπνιος δεν εναλλάσσεται και παραμένει ο ένας, σίγουρα, κάποια στιγμή θα κουραστεί, κι ίσως φτάσει και μέχρι την Αννίτα, αν δεν έχει καταφύγει... στον τάρανδο!
Ας μη γελάμε, λοιπόν, στο "αν ήταν τρελός ή παλληκάρι", αναδεικνύοντας ένα πρόβλημα που στις μέρες μας υπάρχει και οι τάρανδοι (γυναίκες - άντρες), όλο και πολλαπλασιάζονται στις μέρες μας.
Να του πω μόνο του φίλου, πως ο Πλατωνικός έρωτας έρχεται μόνος του, είναι Ιερός, δεν αγγίζεται, δεν ρεζιλεύεται, δεν σε ρωτάει, αν τον θες ή δεν τον θες, όσο και αν τον διώχνεις και ποτέ, μα ποτέ, δεν έρχεται με "παραγγελιά", ούτε ως προς τα εξωτερικά γούστα.  (αν είναι όμορφος ή όμορφη!)
Απλά, συμβαίνει.  Απρόσκλητος έρχεται, έτσι και φεύγει!
Ανέγγιχτος, σαν το απαλό αεράκι, που δρόσισε το μέσα ή έξω μας, ίσως για να μας δώσει "δύναμη", να συνεχίσουμε την ζωή μας, στον δρόμο που εμείς διαλέξαμε.
Ναι, το θέμα, σηκώνει μεγάλη συζήτηση και εξαρτάται από πια "πλευρά" θα το "αγγίξεις", ως ανθρώπινη αμαρτία ή σοβαρό παράπτωμα μέσα στον γάμο, ακόμα και σε μια σχέση.
Προσωπικά, αυτόν τον έρωτα τον σέβομαι και του χαμογελάω με αφάνταστη κατανόηση και συμπόνια, γιατί τον θεωρώ αθώο.


***
Παντρεμένος πήγε στην Αννίτα για να του βρει πλατωνική σχέση και πήρε τηλέφωνο η γυναίκα του

***
***