Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2019

Κάπως έτσι πάει. Κουπί.

"Άργησες πολύ, πες μου πως θα 'ρθεις, πριν να σβήσουνε οι φάροι..."

Μάλιστα! Την πετύχαμε πάλι την Στάση!

Τί ν' απαντήσω, τί;

Πως "η καλή νοικοκυρά, είναι δούλα και κυρά;"

Κάπως έτσι πάει.

Τρις άντρες ρωτούν:

"Μα, γιατί δεν έρχεσαι βόλτα; Για το τσιγάρο;"

"Πλάκα με κάνετε; Ποιος χαζός δεν θέλει την βόλτα του, την μουσικούλα του, την χαλάρωσή του;
Ελάτε να με βοηθήσετε στις δουλειές, με άσπρισμα με χλωρίνη, αντί να βαφτεί όλο το σπίτι, μέσ' τον χειμώνα, μετά από τόσες επισκευές και μετά καλέστε με για χαλάρωση... Αχ! Τι θα κάνω με σας! Άντρες! Ζητάτε κι απολογία από πάνω! Καλά να περάσετε! Με την ψυχή μου! Αφήστε με όμως, να βρω μια σειρά, γιατί έφτασαν Χριστούγεννα, μπρε! και περιμένω "μουσαφιρέους"!

Αυτά, απ' το διάλειμμα.
Τι έλεγαν οι φάροι;
Τι έλεγε η Γιώτα, περί ξεκούρασης και "ενθυμίων";

"Μα, γιατί δεν παίρνεις μια γυναίκα να σε βοηθήσει;" με ρωτούν.

Μα πήρα! Και σήμερα ξαναέκανα, ότι έκανε! Τι να την κάνω; Μήπως να μου ξεχωρίσει τα "ενθύμια";

Πάμε.

Συνέχισε την ροή σου!
Όπου και να στριφογυρίζω, σίγουρα "κάτι" θα το πάρει το αυτί μου!


Τι Να Θυμηθώ - Μιρέλα Πάχου & Μίλτος Πασχαλίδης

Ουλαλούμ - Σίγουρα, κυρά!

***

Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Ουλαλούμ 


***

...Κάτι συμπτώσεις!
Αν δεν είναι τεχνητή νοημοσύνη, είναι ανθρώπινη...
Πήγαμε στο έτσι μ' αρέσεις!
Μάλιστα!

Και που λες, μύριζα χλωρίνη ΚΛΙΝΕΞ. Ζαλίστηκα και έπιασα καρέκλα. Το βίντεο είχε σταματήσει.
Ζητούσε απόδειξη ότι παρακολουθώ.
Απέδειξα και στάση για τσιγάρο!

Μ' έκανε εντύπωση... το Ουλαλούμ και το επόμενο, μέχρι να σηκωθώ, πάλι!


Αλλαγές και στην ιντερνετική μουσική.
Είμαστε για σι ντι, εφόσον απαιτεί καρέκλα.

"Όταν συνειδητοποίησα ότι δεν μπορώ να αλλάξω το σύστημα..." Χρόνης Μίσσιος


"Όταν συνειδητοποίησα ότι δεν μπορώ να αλλάξω το σύστημα..." Χρόνης Μίσσιος

Αυτό και ΑΘΑΝΑΤΟΣ!

Ότι ποιο αισιόδοξο! Καλημέρα μας!

...Κι ήρθε μια καινούργια μέρα και αφού πεις:
"Σ' Ευχαριστώ, Θεέ, που υπάρχω και σήμερα!", θα ψήσεις ένα καφεδάκι για ν' ανοίξει το μάτι και λογικό  το ν' ανοίξεις τον υπολογιστή, να μάθεις τι γίνεται γύρω σου!...
...Τίτλοι, τίτλοι, μαυρίλα, παντού.
Πού να σταθείς και να πάρεις τα πάνω σου;
Να αναμεταδώσω; Τι;
Να βοηθήσω και να μεγεθύνω την μελαγχολία των άλλων, για την κατάντια της σημερινής Ελλάδας μας;
Ξέρω ότι πρέπει να ξέρει...
Αναρωτιέμαι όμως, μήπως είναι καλύτερα να ζει κι ο καθένας στον κόσμο του, γιατί αλλιώς, δεν βγαίνει.
Πρέπει ν' αντέχει κανείς την ποσότητα των δυσάρεστων ειδήσεων, πόσο μάλλον της πραγματικότητας, που ευτυχώς πολλοί, δεν έχουν καταλάβει!
Επί της ουσίας, την ζηλεύω αυτή την μερίδα ανθρώπων, που ζει στον δικό του μικρόκοσμο και δεν φθείρεται ψυχολογικά.
Έτσι, θα έχει την δύναμη να αντιμετωπίσει, όταν ένα πρόβλημα που θα αφορά το σύνολο και όχι μόνο τον εαυτό του, θα χτυπήσει την πόρτα του και θα αναγκαστεί εκ συνθηκών, να το αντιμετωπίσει.
Σίγουρα θα είναι πιο αυθόρμητος και δυνατός, από πολλούς ενημερωμένους!
Τώρα κατάλαβα γιατί πολύς κόσμος βλέπει σήριαλ!
Έγινα κι εγώ, μία απ' αυτούς!
Ξεχνιέται...
Ψυχοπλακώνεται, θα μου πεις, κι από κει, αλλά... δεν παύει να είναι σήριαλ, ακόμα κι αν είναι αληθινή Ιστορία!

Στέκομαι λοιπόν, σήμερα, σ' αυτό το πολύ συγκινητικό βιντεάκι:

*** **
*

Ότι ποιο αισιόδοξο!
Καλημέρα μας!

Τρίτη 12 Νοεμβρίου 2019

ΘΑ ΜΕ ΔΙΚΑΣΕΙ

***

ΘΑ ΜΕ ΔΙΚΑΣΕΙ - Μάρθα Φριντζήλα


***

Όχι, δε θα έρθω. Καληνύχτα.

***


***

Το ξέρω. Το δοκίμασα. Δεν ωφελεί.

***
ΣΧ. Αξεπέραστος Γιάννης Ρίτσος, κι ας φαίνεται πως δεν τον θυμάμαι!..

"Α, φεύγεις; Καληνύχτα. Όχι, δε θα έρθω. Καληνύχτα. Εγώ θα βγω σε λίγο. Ευχαριστώ. Γιατί, επιτέλους, πρέπει να βγω απ' αυτό το τσακισμένο σπίτι. Πρέπει να δω λιγάκι πολιτεία, - όχι, όχι το φεγγάρι την πολιτεία με τα ροζιασμένα χέρια της, την πολιτεία του μεροκάματου, την πολιτεία που ορκίζεται στο ψωμί και στη γροθιά της την πολιτεία που μας αντέχει στη ράχη της με τις μικρότητες μας, τις κακίες, τις έχτρες μας, με τις φιλοδοξίες, την άγνοιά μας και τα γερατειά μας, ν' ακούσω τα μεγάλα βήματά της πολιτείας, να μην ακούω πια τα βήματα σου μήτε τα βήματα του Θεού, μήτε και τα δικά μου βήματα. Καληνύχτα..." (απόσπασμα απ' την Σονάτα του Σεληνόφωτος)

Η πέτρα

Είχα μια συζήτηση με τον γιο μου (γενικής φύσεως, περί γονέων και παιδιών και οικογένειας, κ.λ.π), κι ύστερα, αφού πουθενά δεν καταλήξαμε, πέρα απ' το ότι υπάρχει αληθινή αγάπη μεταξύ γονέων και παιδιών (δεν υπάρχει άλλωστε πτυχίο καλού βαθμού, ακόμα κι η αγάπη κάνει λάθη), μετά, πέτυχα αυτό το πολύ ωραίο σοφό και του το διάβασα, αν κι εκείνος ήταν στο σαλόνι, κι απαντούσε σε κάποιο μήνυμα στο κινητό του.
Δεν ξέρω τι άκουσε απ' την "απαγγελία" μου, αλλά εγώ, έτσι κι αλλιώς, θα το κρατούσα, γιατί με εκφράζει και γιατί ταίριαζε με την συζήτησή μας.
"Καθ' ένας με τον χαραχτήρα του. Αυτό, δεν αλλάζει!"
"Όπως και το όποιος δουλεύει πολύ, θα κάνει και λάθη." (και δεν εννοώ την καθ' εαυτού δουλειά)
Ο αμέτοχος, σίγουρα, ποτέ δεν κρίνεται, κι αυτό είναι το μεγαλύτερο λάθος, αλλά... την βγάζει καθαρή!

Ήρθε κι έδεσε η πέτρα, λοιπόν!

***

Η πέτρα … :
Ο αφηρημένος σκόνταψε επάνω της,
ο βίαιος την χρησιμοποίησε ως όπλο,
ο οικοδόμος την χρησιμοποίησε για να κτίσει,
ο αγρότης κουρασμένος για να ξαποστάσει,
τα παιδιά για παιχνίδι.


Με την πέτρα ο Δαυίδ σκότωσε τον Γολιάθ,
ενώ ο Φειδίας έφτιαξε τα ωραιότερα αγάλματα. …
Στην κάθε περίπτωση την διαφορά δεν την έκανε η πέτρα,αλλά ο άνθρωπος !




***

Δευτέρα 11 Νοεμβρίου 2019

Αχ μοναξιά.... Ρούχο δανεικό μου έγινες και θες για πέντε δράμια ελευθερίας, να γίνεις η μόνη μου περιουσία.

***

Μοναξιά
Ήρθε, κι όταν έρχεται, πως να κάνω ότι δεν τη βλέπω.
Την πιάνω από το χέρι κι αρχίζουμε να περπατάμε.
Πάντα περπατάμε.. Με τις ώρες... Με τις μέρες...
Μέχρι να κουραστεί και να φύγει.
Κι όλο κράτα με λέει, κράτα με σφιχτά.
Φοβάται μη φύγει κι ας το ξέρει πως έτσι θα γίνει.
Δε μιλά, σιωπά. Αφήνει τις σκέψεις να τρέχουν.
Σαν το τίποτα στέκεται. Άχρωμα κι ασάλευτα
χωρίς καμία θέληση κίνησης.
Με το μόνο φόβο μη φύγει
κι ας ξέρει πως ίσως να μην γίνεται αλλιώς...
Αχ μοναξιά.... Ρούχο δανεικό μου έγινες
και θες για πέντε δράμια ελευθερίας,
να γίνεις η μόνη μου περιουσία.


***

Ακαδημία Ζεϊμπέκικου Dimitris Petropoulos

***


***
***
Κι όμως το ζειμπέκικο διδάσκεται! Η μοναδική Ακαδημία Ζεϊμπέκικου Dimitris Petropoulos βρίσκεται στον Κορυδαλλό και εκεί πηγαίνουν πολλοί που θέλουν να συνδυάσουν τη γυμναστική μαθαίνοντας ζειμπεκικο, πολλοί γαμπροί και νύφες που θέλουν να μάθουν ζειμπέκικο για το γάμο τους και αυτοί που πάνε εκεί για "ψυχοθεραπεία". Ο Δημήτρης Πετρόπουλος "εξάγει" ζειμπέκικο και στο εξωτερικό αφού διδάσκει σε πολλές σχολές χορού στην Τουρκία, αλλά ακόμα και στον βασιλιά του Ντουμπάι.
Tina Michailidou-Mavromichali
#skmanesis #alphatv

***