Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2020

Ο ΥΔΡΑΡΓΥΡΟΣ ΚΑΙ Η ΦΟΡΜΑΛΔΕΫΔΗ ΣΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ ΓΡΙΠΗΣ 2 ΒΙΝΤΕΟ

 ***

ΠΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΕΜΠΙΣΤΕΥΘΕΙ ΤΟ ΝΕΟ ΕΜΒΟΛΙΟ ΟΤΑΝ ΤΑ ΗΔΗ ΔΟΚΙΜΑΣΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΒΕΒΑΙΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ;

Η ποσότητα φορμαλδεύδης και θιμεροσάλ στα εμβόλια γρίπης ειναι ασφαλής;Γράφει ο Allan S. Cunningham
Tα πρόσθετα στα εμβόλια. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως ανοσοενισχυτικό, απενεργοποιητικό συστατικό, συντηρητικό, σταθεροποιητής ή ως μέσο ανάπτυξης.
Και στο συγγεκριμένο εμβόλιο έχουμε, Φορμαλδεύδη, Θιμεροσάλ, Υδράργυρο, Τriton X.
Η φορμαλδεύδη απαγορεύεται αυστηρά στα εμβόλια σύμφωνα με τον καθηγητή Jean-Bernard Fourtillan.Xημικός Μηχανικός, Επίτιμος Καθηγητής στην Θεραπευτική, Φαρμακοκινητική Χημεία, Ειδικός στην φαρμακο-τοξικολογία και Φαρμακοκινερική με AFSSAPS τώρα ANSM
Η Φορμαλδεύδη (metanal) χρησιμοποιείται στην παρασκευή και συντήρηση των εμβολίων λόγω των αντιμικροβιακών και αντμυκητησιακών ιδιοτήτων που έχει.

Εἰναι εξαιρετικά τοξική ταξινομημένη στην κατηγορία GHS06 και GHS08 της GHS ταξινόμησης (1) απο τα πιο τοξικά προιόντα. μεταλλαξιογόνος. καρκινογὀνος, θανατηφόρο δηλητήριο για τον άνθρωπο, όπωσ το Τριεθυλένιο και το Χλωριούχο Βάριο.

Ρυθμιστικές τοξικολογικές μελέτες έχουν δημοσιευτεί (Afsset Report σελίδα 38 Referencer 2)Τιμές Oξείας τοξικότητας όπως το LD50, Θανατηφόρα Δόση, που σκοτώνει το 50% των ζώων, πόσιμη ή υποδόρια την κατέταξε στην κατηγορία 3

GHS06 – Διασταυρούμενο κρανίο και οστά GHS08 – Ευαισθητοποιητικό, μεταλλαξιογόνο, καρκινογόνοLD 50 σε ποντίκια (αναφορά Afsset, σελίδα 38, αναφορά 2):- 42 mg ανά kg πόσιμη (AFSSAPS 2005, IPCS 2002)- 300 mg ανά kg υποδορίως (AFSSAPS 2005)
Σύμφωνα με την οδηγία 67/548 / ΕΟΚ: «Η φορμαλδεΰδη ταξινομείται στις» Ουσίες που προκαλούν σοβαρέςοξείες ή χρόνιες διαταραχές ή ακόμη και θάνατο μετά από εισπνοή, κατάποση, απορρόφηση ή διείσδυση μέσω της δερματικής οδού ».

ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΕ) 2018/183 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
από 7 Φεβρουαρίου 2018,(αναφορά 3), απαγόρευσε τη χρήση φορμαλδεΰδης ως συντηρητικού για ζωοτροφές. Είναι προφανές ότι αυτή η απαγόρευση επεκτείνει κατά μείζονα λόγο τη χρήση της φορμαλδεΰδης ως συντηρητικού στα εμβόλια,που χορηγούνται στους ανθρώπους παρεντερικά (ενδομυϊκά).

Κατά συνέπεια: Η χορήγηση φορμαλδεΰδης στους ανθρώπους, ειδικά σε εμβόλια, είναι αυστηρά απαγορευμένη σε οποιαδήποτε δόση και με οποιαδήποτε οδό.

Οι συνέπειες της μη συμμόρφωσης με αυτήν την απαγόρευση από τις υπηρεσίες υγείας.

Η μη τήρηση αυτής της απαγόρευσης, από τις υγειονομικές αρχές των διαφόρων χωρών, έθεσε σε κίνδυνο την υγεία δεκάδων ή ακόμη και εκατοντάδων εκατομμυρίων εμβολιασμένων ατόμων, εκθέτοντάς τα σε σοβαρές θανατηφόρες παθολογίες (καρκίνοι, αυτισμός, ADHD, ινομυαλγία, MS, ALS, Parkinson και πολλά άλλες νευρολογικές ασθένειες), που είναι εντελώς διαφορετικές από τις ασθένειες κατά των οποίων υποτίθεται ότι τα εμβόλια μας προστατεύουν.

ΠΗΓΗ και συνέχεια, ΕΚΕΙ


***

Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2020

ω, τι τα θες! Έτσι είναι η ζωή!

Δεν ξέρω πια λαβωματιά, πονάει πιο πολύ.

***


***


***


***

....................................

ω, τι τα θες! Έτσι είναι η ζωή!

 *** 


Την "έκλεψα"...

Ού κλέψεις...

 *** 

 ***


Κι αν δεν ήρθε το βιντεάκι, αρκεί που το είδα.

***

Σάββατο 29 Αυγούστου 2020

Είχα κι εγώ!


Το πρωί πότισα τις γλάστρες, μα δεν τα είδα!
Είχα κι εγώ!!!
Τα είδα μετά του Ρήγα και του Άι- Γιάννη, το ένα και μοναδικό, λες κι ήταν δώρο για μένα και την Γιώτα!
Πόσο χάρηκα, δε λέγεται...
Τα Σημάδια μου...
Το πρώτο, πάλι ο Άι - Γιάννης μου το έδωσε, μα αυτό θα γραφτεί αλλού.











...για όταν θα κλαις

Τίποτα τυχαίο.
Αυτό θυμήθηκα απόψε και με βρήκα και θα σε βρεις, όταν το βρεις...

Κομπιάζει ηχητικά.
Ακόμα κι αυτό, έχει την δική του "αξία"...

Πριν 10 χρόνια:

***



***
Πριν 9 χρόνια!




***
Σήμερα 2020, 29 Αυγούστου, δεν ξέρω πια να κάνω βιντεάκια. Άλλαξαν οι τρόποι, δεν θέλω να μάθω. Από φωτογραφίες; Χιλιάδες!

Αν μπορούσα όμως, θα έγραφα ένα τραγούδι να το λες, όταν θα με θυμάσαι, για όποιον λόγο, όποιος (α) και νά 'σαι, γνωστός, γνωστή, ακόμα και περαστικοί και να γελάτε.
Έκλαψα εγώ για όλους σας, φτάνει!

...Πήγαινε κι άσε με, καλά είμαι εγώ, για ότι αγαπώ, μονάχη μου θα πολεμώ, παιχνίδι σου δε θα γινώ, άλλο.
Κι άμα γινώ, θα διαλυθώ γρήγορα, δε θα μπορείς να με παίξεις για πολύ.
Θα σου είμαι άχρηστο, ούτε καν για ανακύκλωση.
Γενικό και αόριστο το ξέσπασμα.
Όποιος θιχτεί, θα ξέρει και το γιατί.
Ας ψαχτεί, για να "καθαρίσει" και την συνείδησή του, αν έχει και θέλει.

Σάββατο 2 Μαΐου 2020

Μιλημένα βλέμματα

Χθες βράδυ σκεφτόμουνα βλέμματα που δεν ξέχασα.
Τα υπολόγιζα για λίγα, μα με βρήκε το ξημέρωμα, χωρίς να κλείσω μάτι.
Βιβλίο θα έγραφα, αν αφορούσαν χείλη, που εξεστόμισαν λέξεις, γιατί θα υπήρχαν αποδείξεις τα αυτιά, ίσως και τρίτα άτομα.
Ανατρέχοντας πίσω - πίσω στην ζωή μου, θυμήθηκα τόσα πολλά βλέμματα, από διαφορετικούς ανθρώπους, άντρες και γυναίκες, σε διάφορες ηλιακές στιγμές, που δεν είπαν τίποτα με το στόμα, κι όμως δε μπορεί κανείς να αμφιβάλλει, πως όσα έχουν πει, μάτια με μάτια, δεν έχουν ειπωθεί απ' τις γλώσσες όλου του κόσμου.
Θα ανέλυα για παράδειγμα, κάποια βλέμματα, μα φαίνεται πως τώρα νύσταξα, κι ίσως, αν ξαναδοκιμάσω, να κοιμηθώ.
Αυτό ήταν το ζητούμενο, από νωρίς. Αν βοήθησε ένας πρόλογος εδώ, θα πει πως βρήκα το φάρμακο, κατά της αυπνίας, όταν το μυαλό παίρνει στροφές και θυμάται, αντί να κλείσει διακόπτες, για να κοιμηθεί και να ξεκουραστεί ο εγκέφαλος.
Ξημερώνει σε λίγο, Καλημέρα!
Ακόμα κι αν κοιμηθώ ή δεν επανέλθω ξανά σ' αυτή την ανάρτηση, θα πω, ναι, πως δεν ξέχασα πολλούς ανθρώπους που γνώρισα στη ζωή μου, είτε για πολύ, είτε για λίγο, που δεν ξέχασα (ούτε θα ξεχάσω ποτέ), τι έλεγε το βλέμμα τους ή τι είπε, κάποια στιγμή το βλέμμα τους, σε αντίθεση με τα λόγια τους, τις κινήσεις τους ή την σιωπή τους.
...Χμ, ναι. Είναι ένα θέμα που δεν το είχα "σκαλίσει" ιδιαίτερα, κι ήρθε ο Μάης για να μου το θυμίσει, φαίνεται!
Μάη, καλώς ήρθες! Κοίτα μόνο, να μας πας, μπροστά και όχι πίσω! Ναι;

Τρίτη 28 Απριλίου 2020

Κική Τζωρτζακάκη: Γιατί νοιώθουμε ένα «κενό» στις σχέσεις μας;

***

Κική Τζωρτζακάκη: Γιατί νοιώθουμε ένα «κενό» στις σχέσεις μας;


***

Κική Τζωρτζακάκη: Οι εφτά τύποι ανθρώπων που ερωτευόμαστε

Τι χαρά!
Την έψαχνα και μου την φέρανε στο πιάτο!
Αφορμή που την έψαχνα για το βιβλίο της:

***

Οι εφτά τύποι ανθρώπων που ερωτευόμαστε Κική Τζωρτζακάκη



***



Τζωρτζακάκη - Λυμπεροπούλου, Κική



 
Η Κική Τζωρτζακάκη-Λυμπεροπούλου γεννήθηκε το 1947 στην Τεγέα Αρκαδίας αλλά από το 1967 εγκαταστάθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης και εργάστηκε ως δασκάλα και κατόπιν ως διευθύντρια στο δημοτικό σχολείο του Λυκείου "Ο Κοραής". Σπούδασε παιδαγωγικά και άρχισε να διδάσκει από νεαρή ηλικία, ενώ συγχρόνως ξεκίνησε την οργάνωση σχολών γονέων. Οι δύο παράλληλες αυτές δραστηριότητες τη βοήθησαν να γνωρίσει σε βάθος την υγιή πλευρά της ελληνικής οικογένειας, αφού είχε τη δυνατότητα να μελετά συστηματικά τους γονείς και τα παιδιά που βίωναν μια φυσιολογική οικογενειακή ζωή. Αυτή η ξεχωριστή προσέγγιση και του παιδιού και των γονέων του τη βοηθά να "οδηγεί" και οικογένειες με προβλήματα προς τη βελτίωση και τη λύση των δυσκολιών τους. Σ' αυτή τη φιλοσοφία της "υγιούς οικογένειας" στηρίζονται τα βιβλία της: "Το σημειωματάριο του γονιού" και "Μαμά, κόψε το κήρυγμα - κι εσύ, μπαμπά, επίσης" Α΄ και Β΄τόμος, που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Καλέντη. Από τις εκδόσεις Μικρή Ίτανος κυκλοφορεί το παιδικό βιβλίο της "Η Κατερίνα, το γουρουνάκι και άλλα ζώα". Από τις εκδόσεις Δοκιμάκης κυκλοφορεί το ημερολόγιο 2012 "Οι δρόμοι της αγάπης" με δικά της κείμενα.
 
Τίτλοι στη βάση Βιβλιονέτ
(2012)Τι σημαίνει εφηβεία σήμερα, Καλέντης
(2011)Ημερολόγιο 2012: Οι δρόμοι της αγάπης, Δοκιμάκης
(2010)Ημερολόγιο καλοτυχίας 2011, Μύρτος
(2010)Το σημειωματάριο του γονιού, Καλέντης
(2008)Η Κατερίνα, το γουρουνάκι και άλλα ζώα, Ίτανος
(2007)Μαμά, κόψε το κήρυγμα (κι εσύ, μπαμπά, επίσης), Καλέντης
(2005)Μαμά, κόψε το κήρυγμα (κι εσύ, μπαμπά, επίσης), Καλέντης

ΠΗΓΗ


***

Παρασκευή 10 Απριλίου 2020

Γκάλοπ Πίστης και τσιπάκι

Εδώ και καιρό (λόγω κοροναϊού) ρωτάω γνωστούς, φίλους, συγγενείς.
Από παλιά έκανα γκάλοπ, για διάφορα θέματα, π.χ. (αν οι άντρες απάτησαν τις γυναίκες τους, ποιες είναι οι πιο ευτυχισμένες ή δυστυχισμένες στιγμές της ζωής τους, κ.λ.π.)

Τώρα ρωτάω Χριστιανούς και μη, αν θα έβαζαν τσιπάκι.

Ομολογώ, σοκαρίστηκα.

Πιστός, καλός άνθρωπος, με σταυρουδάκια και κομοσκοίνια:

"Αν πρόκειται να ζήσω και για την υγεία μου, ναι, θα το βάλω!"

Παπάς: "Θα το βάλουμε γιατί έχουμε παιδιά και υποχρεώσεις και θα βρούμε εμείς τρόπο να επικοινωνούμε!"

Κοπελιά: " Μάθετε εσείς οι μεγάλοι, να έχετε εμπιστοσύνη στην νεολαία σας! Ακόμη δεν το ενέκρινε ο ΟΗΕ."

"Κι αν το εγκρίνει;"

Σιγή.

Φίλος μουσουλμάνος: "Αν σου έδιναν ένα πιστόλι και σου έλεγαν: σκότωσε την Κατερίνα, θα το έκανες;"

"Αν μου το έλεγαν και έπρεπε, ναι!"

Σα να με σκότωσε, ήδη.

Βιβλίο γράφω με τις απαντήσεις.

Κάπου κάναμε λάθος!

Ενθύμια

Τα κρατάω εδώ, έτσι!

***

Δημοσίευση σχολίου για: ΑΣΤΟΡΙΑΝΗ

1 – 13 από 13
Blogger Ο/Η Κυκλαμίνα είπε...
"καλά είμαστε, όσο γίνεται, μα αλήθεια,
είμαστε καλά;"

Το "Δόξα τω Θεώ", μαζί με το "Βόηθα Παναγιά", πάνε πακέτο, Γιώτα μου!

Μόνο τα φιλιά;
Εκτός από τα μέτρα του κράτους, υπάρχουν και τα οικογενειακά.
"Μάνα, δεν θα ξανά' ρθω σπίτι, μέχρι να περάσει η μπόρα. Δεν έχει φιλιά κι αγκαλιές!"
Έκλαιγα την πρώτη μέρα.
"Μπαμπά, στο ενάμιση μέτρο απ' την μαμά!" τηλεφωνική εντολή από μακριά.

Σε μένα:
"Να προσέχετε. Δεν ζήσατε τόσα χρόνια, για να πάτε άκλαυτοι!"

Κλαις και νωρίτερα, άμα λάχει... ακούγοντας τέτοια...

Πονάει, αλλά ας ελπίσουμε να έχει σύντομη ημερομηνία λήξης η κάθε προληπτική απαγόρευση.
Μη φτάσουμε στα χειρότερα, να λες!

Ο Θεός ΒΟΗΘΟΣ, κι από δω, άπειρες ζεστές αγκαλιές και φιλιά!
Προσέχετε, όσο γίνεται, κι εσείς!
Σάββατο, Μαρτίου 14, 2020 8:48:00 μ.μ.
 Διαγραφή

***

Ο/Η Αστοριανή είπε...
Τί ...κακό είναι αυτό που μας βρήκε, Κατερίνα μου...
Όσοι είναι -λένε- πάνω από 60-65
να τους "κλείσουν Αυτούς μέσα" για να ...γλυτώσουν!!!!!!

ΔΕΝ ΠΑΩ ΠΟΥΘΕΝΑ-ΠΟΥΘΕΝΑ ...
εδώ θα μείνω!

Δηλαδή
αν είμαι μία μέρα λιγότερο από... 60;;; Γλυτώνω!!!

Ε! εγώ δηλώνω 23 και ο Δημήτρης 27 !!! και δεν πάω πουθενά!!!

Σας φιλώ
με "οθονικά" επιτρεπόμενα ματς-μουτς
και μη σας νοιάζει.-
Κυριακή, Μαρτίου 15, 2020 7:45:00 μ.μ.
***

Τρίτη 10 Μαρτίου 2020

κι ας μην το ξέρεις...

Χάρηκα Θεία μου, που βγήκες από κει.
Μια φορά ήρθα, δεύτερη δεν άντεξα...
Δικαιολογίες ήταν τα "εμπόδια" που έλεγα...
Απλά, δεν άντεχα.
Σιδερένια και να προσέχεις!
Σημαίνεις πολλά για μένα, Προσεύχομαι για σένα, κι ας μην το ξέρεις...
Θυμώνω με την λογική, με τις ηλικίες, με τα όσα λες κι όντως, ισχύουν.
Η τυχόν απουσία σου όμως, θα διαλύσει όποια ζυγαριά τολμήσει να ζυγίσει ηλικία με συναίσθημα.
Σπίτι σου απόψε, περικυκλωμένη απ' την μεγάλη αγάπη της οικογένειάς σου!
Πόσο το χαίρομαι, κι ας - ίσως, περίμενες "κάτι" παραπάνω από μένα...
...Είχα να στο δώσω, ήθελα, μα δεν το μπορούσα, κάτω από αυτές τις συνθήκες...
Να είσαι γερή!
Με κατατρόμαξες...
Μου έκοψες τα πόδια.
Δεν περπατάγανε...
Αρνούνταν, λες κι είχαν μυαλό κι αισθήματα...

Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου 2020

Τελειώσαμε;

Αυτή ήταν η ζωή μας;
Ένας - ένας φεύγει;
Τελειώσαμε και μείναμε μονάχοι,
χωρίς να ξανασμίξουμε;
Κι όλα εκείνα τα άπιαστα όνειρα,
πύργοι στην άμμο, ήτανε;

Κι αν εγώ κλαίω,
εσύ, μην κλάψεις.
Οι άντρες δεν κλαίνε,
κι εσύ έκλαψες...

Το τραγούδι λέει άλλα.
Κρατάμε τον τίτλο.
Αρκεί που με βοήθησε,
τα δάκρυα να φτάσουν στον λαιμό...

Το καθέτως, καμιά σχέση με ποίηση.
Ανάγκη απ' το... αιώνιο οριζοντίω σου...
ΑΝΤΙΟ ΣΟΥ!



Διονυσίου - Τελειώσαμε και μείναμε μονάχοι

Τετάρτη 26 Φεβρουαρίου 2020

Καλή σου ανάπαυση, Δημήτρη!

...Κόλλησα.
Δεν το κατάλαβα το "έφυγε".
"Πήγε πάλι στο χωριό;"
"Έφυγε σου λέω!"

Λυτρώθηκες, Δημητρό, αυτή είναι η αλήθεια.
Πονάει, Δημητρό, αυτή είναι άλλη μια.
Φωτογραφίες, κι άλλη μια λαβωματιά, απουσίας...

...Με "γλυκαίνει" το ότι μιλήσαμε, τελευταίως.
Οι ευχές σου, τα σ' αγαπώ σου, βάλσαμο στην εξ αποστάσεως δύσκολη νύχτα μου.

Καλή σου ανάπαυση!

Δόθηκε η εξήγηση με το στάρι...
Στις 3 μέρες...
Κι ύστερα με λένε προληπτική.
Δικαιολογημένη η άρνηση.
Το ένστικτο, δεν είναι τυχαίο...
Θα φέρω λινκ, όταν τα γράψω, κάποτε.
Εσύ, ήδη, ξέρεις!
Το να μάθουν οι άλλοι, περιττό.

Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 2020

Χαμένη στη μετάφραση...

... Λόγω της ημέρας.
Ψυχοσάββατο σήμερα.
Όπως και να έχει, ότι δεν μπόρεσα να "καταλάβω" εγώ, το "μεταφράζει" η ίδια η ζωή, πολύ σύντομα.
...Προσωπικά "δέχτηκα" ότι συνέβει.
Κάποιος λόγος Ανώτερος (για μένα), υπάρχει.


***
Όσο για την κυρία που μου είπε για το προαίσθημα ή ένστικτο, παραμονής Πρωτοχρονιάς... ότι ήταν έργο του διαβόλου, δεν συμφωνώ, καθόλου.

Ποιος τα διδάσκει αυτά, δεν καταλαβαίνω.
Όταν αγαπάς έναν άνθρωπο πολύ, αν του συμβεί κάτι κακό, νιώθεις κάτι.
Όπως η μάνα για το παιδί, όπως τα δίδυμα, για το αδελφάκι του...
Γιατί, ντε και καλά, να είναι προερχόμενο απ' το κακό, κι όχι απ' το ΚΑΛΟ;

Η κυρία πήρε τον δρόμο της κι εγώ το δικό μου.
Κάθε άνθρωπος έχει να διανύσει τον δικό του δρόμο στην Πίστη του και ο καθένας πιστός, έχει τον δικό του τρόπο επικοινωνίας με αυτήν.

Αυτά, κι ας είναι για το ΚΑΛΟ των ΚΑΛΩΝ! (Γιατί πια, το ΟΛΩΝ, αρχίζει να ξεχωρίζει. Αν ο κακός θέλει να βλάψει τους Καλούς, δεν μπορείς και να το εύχεσαι, κιόλας! Να τους σ'χωράς, μπορείς, αλλά από κει και πέρα, τον λόγο έχουν οι παπάδες και ΚΥΡΙΩΣ, Ο ΘΕΟΣ!)

Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου 2020

Απολυτίκιο Αγίας Φιλοθέης

***

***
Προτείνεται για εσάς

διὸ σὲ ὢ Φιλοθέη, Χριστὸς ἐδόξασε.

Ὁσίων τὴν ἔλλαμψιν εἰσδεδεγμένη σεμνή,
τὴν πόλιν ἐφαίδρυνας τῶν Ἀθηναίων,
τῇ σῆ ἀσκήσει καὶ χάριτι·
σὺ γὰρ ἐν εὐποιῖαις διαλάμπουσα Μῆτερ,
ἤθλησας δι' ἀγάπην εὐσεβῶς τοῦ πλησίον,
διὸ σὲ ὢ Φιλοθέη, Χριστὸς ἐδόξασε.


***
ΣΧ. Απολυτίκιο Αγίας Φιλοθέης

Προτείνεται για εσάς!!! 
Τί σύμπτωση! Μεγάλη η Χάρη Της!!!

Τρίτη 18 Φεβρουαρίου 2020

"Φίδι που σε δάγκωσε, θα σε ξαναδαγκώσει", με την πρώτη ευκαιρία.

...Κι ο "αγριόγατος" με τάραξε... λιγάκι, απόψε.
...Δε θυμότανε...
"Σιγά!"
Σταμάτησα την συζήτηση, δεν διευκολύνει κανέναν.
Ας είναι ως εκεί και μη παρέκει.
Δεν ξεχνάω, δεν μισώ, δεν τιμωρώ, παλεύω ακόμα με το "συγχωρώ", ευτυχώς είναι Άλλος ο Κριτής, μαζεύω τα κομμάτια μου και προχωρώ, προσέχοντας τις πισώπλατες και μη ξεχνώντας, πως "φίδι που σε δάγκωσε, θα σε ξαναδαγκώσει", με την πρώτη ευκαιρία.
Ελληνική παροιμία είναι κι αυτή, μου την θύμισε γνωστός και σ' ένα γάμο και φυσικά, στεναχωρέθηκα... γιατί δεν ήταν "φίδι", ήταν για μένα άρρωστος και πληγωμένος άνθρωπος.
...Επιθυμία μου, να τον σφίξω μια αγκαλιά, παρατεταμένη, χωρίς να μιλάμε, γιατί εκεί, σίγουρα θα σκοντάψουμε, ίσως χειρότερα, απ' τα ανείπωτα τόσων χρόνων.

Τάφος για τα γατάκια, δεν υπάρχει.
Ένα... μνημόσυνο, πες, ΕΚΕΙ!

Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου 2020

Προσευχή...


Πες μου ότι είσαι μαζί του, Άγιε Εφραίμ!


!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ντιν! Έκανε το ρολόι της Εκκλησίας του Αγίου Νεκταρίου! (10 και 30)

Κι ΕΣΥ, μαζί του, Άγιε Νεκτάριε, το ξέρω!
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ!


Τετάρτη 12 Φεβρουαρίου 2020

Κρίμα...

ΑΧ! αυτή η λέξη...
Πόσες έννοιες, πόσες φορές την έχουμε ξεστομίσει!

***

Ετυμολογία [επεξεργασία]

κρίμα < αρχαία ελληνική κρίμα
κρίμα ουδέτερο

Open book 01.svg Ουσιαστικό[επεξεργασία]

  1. αμαρτία
    είπα στον παπά όλα τα κρίματά μου
    Και στο τέλος ποιο είναι το μεγάλο κρίμα της, το άλυτο και το ασυμπάθιστο, που πρέπει να το σέρνει σ’ όλη τη ζωή; (Κωνσταντίνος ΧατζόπουλοςΟ Πύργος του Ακροπόταμου )
  2. αδικία
    είναι μεγάλο κρίμα απέλυσαν αυτόν και όχι τον υφιστάμενο
  3. ατυχία
    είναι κρίμα είναι που δεν σε είχα γνωρίσει τότε

Open book 01.svg Επίρρημα[επεξεργασία]

  1. εκφράζει λύπη
  2. εκφράζει συμπάθεια

Εκφράσεις[επεξεργασία]

  • το κρίμα στο λαιμό σου: όταν διαφωνούμε με την απόφαση του άλλου αλλά θα την ακολουθήσουμε
  • κρίμα το μπόι σου: ειρωνικά σε ενήλικα που συμπεριφέρεται παιδιάστικα



***
ΠΗΓΗ

"Φύγε..."

***


ΣΤΕΛΛΑ ΦΥΓΕ...



***

"Φύγε"...
Ρήμα είναι που σε διώχνει, για κάποιον λόγο. Απ' τον ποιο απλό, μέχρι τον ποιο πολύπλοκο.
Όλοι μας το έχουμε ακούσει και σίγουρα όλοι θυμόμαστε αυτό, το "Φύγε" της Στέλλας...
Αυτό όμως είναι φαντασία, κινηματογράφος.
Όσο κι αν μας έχει αγγίξει, είναι ξένο.

Εδώ και καιρό, ήθελα να "κρατήσω" δυο δυνατά δικά μου, "Φύγε"...

Δεν ήταν φυσικά, ερωτικά, μα αντηχούν συχνά στ' αυτιά μου.

Ήταν πραγματικής αγάπης και πόνου, από άντρες, ναι.

"ΦΥΓΕ! σου είπα!" (Τράνταξε η γειτονιά της περιοχής.)

"ΦΥΓΕ, ΕΣΥ!" ( με όση φωνή είχε, μη αντέχοντας να με βλέπει να πονάω και να πονάει...)

...Έφυγα, δεδομένες δύσκολες στιγμές, μα ξαναπήγα και θα ξαναπάω. Όσο αντέχω, κι όταν πρέπει.

Δεν ξέρω αν το "σ' αγαπώ" είναι τόσο κοντά με το "ΦΥΓΕ", μα είναι φορές που λέγεται από αγάπη. που κάποιος - κάποια, δεν μπορεί να την διαχειριστεί την δεδομένη στιγμή.

...Να ΦΕΥΓΕΙΣ οπωσδήποτε, όταν στο ζητάνε έντονα, ακόμα και σιωπώντας.
Είναι για το ΚΑΛΟ, όλων, σίγουρα!

Όνειρο

...Πρωί - πρωί.
Τα όνειρα... βλέπεις.
Είναι μερικά που σε κάνουν να μην αλλάζεις πλευρό, αλλά να ξαγρυπνάς και να σηκώνεσαι, κι ας μην έχεις χορτάσει ύπνο.
...Λυγισμένη πήγα στο κρεβάτι μου. Κλαμμένη η ψυχή μου, ίσως και τα μάτια μου. Στην Προσευχή μου, δεν ζητάω "κάτι". Λόγια γνωστών Προσευχών, λέω.
Από προχθές είχα δει την εικονίτσα του Άι - Γιάννη, όρθια. Μου είχε κάνει εντύπωση, πως έτυχε... να σταθεί έτσι, εφόσον εγώ τις ακουμπώ λίγο πλάγια, για να μην πέσουν.
...Χθες το μεσημέρι, την διόρθωσα.
Το βράδυ, δεν ξέρω τι ήταν αυτό που με προκάλεσε, την πήρα στο μαξιλάρι μου.
Με "προκάλεσε" κι ο Άι- Γιώργης με το άσπρο άλογό Του!...
Ποιο μικρή εικονίτσα, χάρτινη.
Την πήρα κι αυτή στο μαξιλάρι μου... (μεταξύ άλλων Αγίων, που έχω σε σταθερή βάση...)

...Κοιμήθηκα. Σίγουρα είδα κι άλλα όνειρα, μα ξύπνησα με γεύση Πατρίδας... και τοποθεσίας!

...Τάχα, βρεθήκαμε εκεί. (Σύμπτωση οι εικόνες! Δεν το είχα σκεφτεί έτσι, όταν τις πήρα στο μαξιλάρι μου...)

...Μεταξύ του Άι- Γιώργη και του Άι- Γιάννη, υπήρχε (και υπάρχει) ένα σπίτι, που κάποτε έμεινε ο γιατρός Αντής. Έπρεπε να κατεβώ κάποιες πολύπλοκες σιδερένιες σκάλες, που σχεδόν μπέρδευες τα πόδια (σαν αυτές που έχει στις παραλίες, με πολλά ζιγκ- ζαγκ).
...Έδειχνα και σε άλλους πως να κατέβουν, μην πέσουν, όταν η ίδια διαπίστωσα, πως γινόταν και πιο εύκολα και ευθεία.
Το κλειδί του ονείρου βρίσκεται στον Γιατρό...
Τί ήθελε να πει το όνειρο;
Ο Ανώτερος Γιατρός, ξέρει!

Το σπίτι αυτό και τις σκάλες του, έχω πολλά χρόνια να το φωτογραφήσω.
Υπάρχει σε παλιότερα μπλογκς.
Ας είναι για ΚΑΛΟ, αυτά τα Σημάδια...

ΥΓ. Κανονικά αυτή η ανάρτηση, έπρεπε να γραφτεί ΕΚΕΙ, αλλά.... πέσ' το κρυσφύγετο ανάγκης.

Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου 2020

Πολλαπλασιάστε αγαπημένα σας τριαντάφυλλα με πατάτα, κ.λ.π.!

Χρόνια το έψαχνα αυτό το βιντεάκι με την πατάτα.
Το είχα "πετύχει", μα ο "δαίμων" του ίντερνετ...
Το ξαναπέτυχα απόψε, αφού έγιναν εκατομμύρια οι προβολές.
Ας είναι!
Δεν το δοκίμασα ποτέ, γιατί έτυχε να έχω "χέρι", όπως λένε και συνήθως... ότι φυτεύω, φυτρώνει.
Μετά είναι το θέμα. Ποιος τα ποτίζει όταν διψούν, κι εγώ λείπω.
Όπως και να έχει, κρατάω και αυτό και άλλα βιντεάκια που πέτυχα απόψε.

***




***

Πολλαπλασιάστε αγαπημένα σας τριαντάφυλλα με πατάτα, κ.λ.π.!

Έχει κι άλλα πολύ ενδιαφέροντα βιντεάκια εκεί γύρω απ' αυτά.
***

Τετάρτη 5 Φεβρουαρίου 2020

Ξεφ(τ)υλλίζοντας...part 49 (2006) Ξεφυλλίζοντας (2020)

***

Sunday, June 04, 2006


Ξεφ(τ)υλλίζοντας...part 49

Το πάθος αλλά και η επιθυμία ορισμένων ανθρώπων να δουν το έργο τους τυπωμένο δεν έχει όρια. Και δημιουργεί αληθινές ιστορίες και καταστάσεις που θυμίζουν μυθιστορήματα ή σενάρια. Όπως η υπόθεση της Κατερίνας Σταματίου-Παπαθεοδώρου, την οποία μου εξομολογήθηκε με ένα μέιλ εδώ και πολλές μέρες η ίδια. Είχα υποσχεθεί στην Κατερίνα ότι δεν πρόκειται να τη δημοσιοποιήσω αλλά με πρόλαβε η ίδια οπότε δεν έχω λόγο πλέον να κρατάω τη σιωπή μου. Πριν από μερικά χρόνια, η Κατερίνα μετέτρεψε σε βιβλίο το ημερολόγιο της που ήταν αφιερωμένο στη μνήμη της μητέρας της. Τίτλος ’’Γράμμα στη μάννα με δύο…ν’’. Το κυκλοφόρησε σε δύο εκδόσεις με δικά της έξοδα και χωρίς τη συνεισφορά εκδοτικής εταιρείας. Και το μοίραζε χέρι με χέρι. Δεν ξέρω πόσες χιλιάδες αντίτυπα μοίρασε αλλά αυτό δεν νομίζω ότι έχει ιδιαίτερη σημασία. Λόγω των οικονομικών προβλημάτων που αντιμετώπιζε εκείνο το διάστημα δεν είχε τη δυνατότητα να συνεχίσει να χρηματοδοτεί την αυτό-έκδοση του βιβλίου της αλλά δεν το έβαλε κάτω και άρχισε πια να το μοιράζει σε φωτοτυπίες.Πριν λίγο καιρό, βρέθηκε στο δρόμο της ένας μικρός εκδοτικός οίκος, οι εκδόσεις Καλυδών και κυκλοφόρησαν το βιβλίο της. Τότε, περίπου η Κατερίνα άνοιξε και το μπλογκ της ως ’’Κυκλάμινο του βουνού’’ και μου έστειλε ένα μέιλ ρωτώντας με τι έπρεπε να κάνει. Ήθελε να δηλώσει την ταυτότητά της, να μιλήσει με τους επισκέπτες για το βιβλίο της αλλά από την άλλη φοβόταν ότι θα την κατηγορήσουν για ’’διαφήμιση’’! Προσέξτε ευαισθησίες…Την ώρα, που οι μεγαλο-συγγραφείς διαπλέκονται με μεγαλο-κριτικούς μια γυναίκα που δεν αισθάνεται καν συγγραφέας σκέφτεται αν στο δικό της μπλογκ είναι θεμιτό να γράψει για το δικό της βιβλίο! Της απάντησα ότι δεν είχε τίποτα να φοβηθεί και της υποσχέθηκα ότι θα ψάξω να βρω το βιβλίο της για να γράψω χωρίς να προδώσω την ιδιότητά και την ταυτότητα της ως blogger.
Δυστυχώς, το βιβλίο όσο και να το έψαξα, όπου και να ρώτησα δεν το ανακάλυψα. Το ίδιο ακριβώς έγινε με πολλούς φίλους ή συγγενείς της, αφού οι εκδόσεις Καλυδών, μικρή εταιρεία, ακολουθεί την μοίρα όλων των εκδοτικών οίκων του είδους που δεν βρίσκουν καν δρόμο για μαζική παρουσία των λιγοστών βιβλίων που εκδίδουν σε ετήσια βάση. Και σε όλα τα βιβλιοπωλεία μόνο με παραγγελία μπορεί κάποιος να προμηθευτεί το βιβλίο. Και αφού η Κατερίνα είδε ότι δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά αποκάλυψε η ίδια προχθές το μικρό μυστικό της στο blog. Κάντε μια επίσκεψη στη διεύθυνση kyklaminovounou.blogspot.com για να διαβάσετε και αποσπάσματα του βιβλίου αλλά και τη μικρή αλλά πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία της. Και επειδή, η Κατερίνα δεν διαθέτει ούτε τις μίνιμουμ τεχνικές γνώσεις και δεν ξέρει τον τρόπο να ’’μεταφέρει’’ το εξώφυλλο του βιβλίου στο blog της το κάνω για λογαριασμό της στο δικό μου.
’Ενας ακόμη συγγραφέας blog-άρει πλέον. Ο Δημήτρης Μαμαλούκας έγραψε το εξαιρετικό βιβλίο ’’Η απαγωγή του εκδότη’’ (εκδόσεις Καστανιώτη) που κυκλοφόρησε με αρκετή επιτυχία πέρυσι αλλά αυτή δεν είναι η μοναδική δουλειά του. Είναι αυτή που έχω διαβάσει…Εισχώρησε στον κόσμο των blog και θα μας κρατάει συντροφιά στη διεύθυνση mamaloukas.blogspot.com.
-Ενδιαφέρουσα άποψη από φίλη συγγραφέα… ’’Να προσέχουν οι συγγραφείς τις φωτογραφίες και τα βιογραφικά τους αφού πλέον όλα αυτά τα στοιχεία κυκλοφορούν για χρόνια ολόκληρα στο διαδίκτυο. Ειδικά στο βιογραφικό να φροντίζουν να υπάρχει πλήρης κατάλογος των έργων τους’’. Συμφωνώ απόλυτα…
Comments:
Ακολουθήσαμε τις ωραίες προτροπές σου και βρεθήκαμε κι εμείς κοντά στα κυκλάμινα του βουνού. να' σαι καλά reader. ευωδιάζουν αγάπη, συναίσθημα και βαθιά τρυφερότητα που έχουμε τόσο ανάγκη
Ένα πολύ όμορφο site κι ένα εξίσου όμορφο blog είναι εκείνο του πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα Γιώργου Γλυκοφρύδη. Αξίζει να το δείτε και όπως φαίνεται αξίζει να διαβάσουμε και τον
«Επιβάτη», το πρώτο του βιβλίο.
Πολύ ιδιαίτερη γλώσσα.
www.passenger.gr
www.georgeglikofridis.blogspot.com

Καλό είναι να προβάλλουμε τα καλά νέα!

Georgia
@scalidi
Οπως πρόσεξες δεν έγραψα λέξη για το βιβλίο αυτό καθ’ αυτό επειδή ήξερα την ιστορία πίσω από τις σελίδες του. Οποιος θέλει να το ανακαλύψει ας το ανακαλύψει
@anonymous
Γεωργία, τα καλά νέα για να τα προβάλλουμε πρέπει να τα μαθαίνουμε. Δεν μπορούμε να είμαστε παντού στα blog και αυτός ο χώρος προσφέρεται για τέτοιου είδους ανακοινώσεις. Με άλλα λόγια σε ευχαριστούμε για τις πληροφορίες.
Και φυσικα υα επισκευθουμε το κυκλαμινο.
Ειναι πραγματικα αξιεπαινο απο μερους σου που βοηθησες, οπως και αξιοθαυμαστο που η συγγραφεας δεν παραιτηθηκε και εισχωρησε και στο blogging.
Δυστυχως αυτες οι δουλειες χρειαζονται πολυ πεισμα.
Αλλα ευτυχως υπαρχουμε κι εμεις εδω!
@dr.uqbar
Δόκτωρα συμφωνώ για το αξιόλογ της προσπάθειας
Nα δώσω συγχαρητήρια στο κυκλάμινο του βουνού για το πείσμα και την αγάπη του στο γράψιμο.
Ευαίσθητη φωνή, αγαπητή. Να συνεχίσεις κυκλάμινο, σου εύχομαι ο,τι καλύτερο.
Φυσικά. Ισως δεν ήταν σωστή η διατύπωσή μου. Δεν εννοούσα ότι δεν προβάλλετε τα καλά νέα, το αντίθετο.

Καλή συνέχεια!

Γεωργία
Θεέ μου! Καλέ μου φίλε, τι έκπληξη ήταν αυτή; Σ΄ευχαριστώ από καρδιάς.
Να είσαι καλά.
Τελευταίως, περιμένοντας την σύνδεση, κάνω οικονομία τις κάρτες, (λόγω του φόβου του ΟΤΕ)και μπαίνω για λίγο. Έχω μπλέξει και με μαστόρια...Άστο!
Δεν περίμενα να γράψεις πριν το διαβάσεις.Σ ευχαριστώ!
Κι όμως μου είπαν ότι διακινείται Ελλάδα, Κύπρο, Γερμανία.Μου είπαν ότι θέλει τον χρόνο του και το καταλαβαίνω.
Υπομονή! Εγώ πάντως, μπορώ να σου το στείλω, (δώρο)γιατί τα βιβλιοπωλεία του Βόλου το έφεραν.
Η ανωνυμία είναι το πρόβλημα.
@elpida
Δεν πειράζει κάντο δώρο όπου θέλεις και αγαπάς. Εμένα θα με αφήσεις να το αγοράσω για να ενισχύσω την προσπάθεια σου
Πόσο σ΄αγαπώ! για την καλοσύνη σου!
ακόμα δεν έφυγα από δω.Γράφω σε όσους σου σχολίασαν για μένα, για να τους ευχαριστήσω. Να είσαι καλά και εύχομαι στη ζωή σου να παίρνεις μόνο χαρές, σαν αυτές που δίνεις κι ακόμη καλύτερες!
Καλέ μου φίλε, ήθελα ακόμα να συμπληρώσω, ότι ο δικός μου εκδοτικός οίκος, οι εκδόσεις Καλυδών, είναι νέος και έχει όλα τα προσόντα να φτάσει και να ξεπεράσει τους μεγάλους.Ο άνθρωπος που έχει αυτόν τον οίκο είναι τόσο αξιόλογος και μερακλής και έχει περισσότερο πάθος από μένα. Άλλωστε φαίνεται και απ΄τις ευαισθησίες του, βγάζοντας το δικό μου το βιβλίο.
Απλά όλα χρειάζονται τον χρόνο τους κι εγώ συνήθως τον κυνηγάω.
Εφαρμόζω το "γοργόν και χάριν έχει", ενώ ισχύει "το καλό πράγμα αργεί να γίνει" και το άλλο "όποιος βιάζεται σκοντάφτει!"
Συγνώμη που καταχράστηκα το μπλογκ σου.
Excellent, love it!
» »
Post a Comment

***
1 – 13 of 13
Blogger scalidi said...
Ακολουθήσαμε τις ωραίες προτροπές σου και βρεθήκαμε κι εμείς κοντά στα κυκλάμινα του βουνού. να' σαι καλά reader. ευωδιάζουν αγάπη, συναίσθημα και βαθιά τρυφερότητα που έχουμε τόσο ανάγκη
3:27 PM
Anonymous Anonymous said...
Ένα πολύ όμορφο site κι ένα εξίσου όμορφο blog είναι εκείνο του πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα Γιώργου Γλυκοφρύδη. Αξίζει να το δείτε και όπως φαίνεται αξίζει να διαβάσουμε και τον
«Επιβάτη», το πρώτο του βιβλίο.
Πολύ ιδιαίτερη γλώσσα.
www.passenger.gr
www.georgeglikofridis.blogspot.com

Καλό είναι να προβάλλουμε τα καλά νέα!

Georgia
5:50 PM
Blogger reader's-diggest said...
@scalidi
Οπως πρόσεξες δεν έγραψα λέξη για το βιβλίο αυτό καθ’ αυτό επειδή ήξερα την ιστορία πίσω από τις σελίδες του. Οποιος θέλει να το ανακαλύψει ας το ανακαλύψει
6:06 PM
Blogger reader's-diggest said...
@anonymous
Γεωργία, τα καλά νέα για να τα προβάλλουμε πρέπει να τα μαθαίνουμε. Δεν μπορούμε να είμαστε παντού στα blog και αυτός ο χώρος προσφέρεται για τέτοιου είδους ανακοινώσεις. Με άλλα λόγια σε ευχαριστούμε για τις πληροφορίες.
6:07 PM
Anonymous Anonymous said...
Και φυσικα υα επισκευθουμε το κυκλαμινο.
Ειναι πραγματικα αξιεπαινο απο μερους σου που βοηθησες, οπως και αξιοθαυμαστο που η συγγραφεας δεν παραιτηθηκε και εισχωρησε και στο blogging.
Δυστυχως αυτες οι δουλειες χρειαζονται πολυ πεισμα.
Αλλα ευτυχως υπαρχουμε κι εμεις εδω!
6:32 PM
Blogger reader's-diggest said...
@dr.uqbar
Δόκτωρα συμφωνώ για το αξιόλογ της προσπάθειας
6:40 PM
Blogger george.pirgaris said...
Nα δώσω συγχαρητήρια στο κυκλάμινο του βουνού για το πείσμα και την αγάπη του στο γράψιμο.
Ευαίσθητη φωνή, αγαπητή. Να συνεχίσεις κυκλάμινο, σου εύχομαι ο,τι καλύτερο.
8:25 PM
Anonymous Anonymous said...
Φυσικά. Ισως δεν ήταν σωστή η διατύπωσή μου. Δεν εννοούσα ότι δεν προβάλλετε τα καλά νέα, το αντίθετο.

Καλή συνέχεια!

Γεωργία
9:53 AM
Blogger Ελπίδα said...
Θεέ μου! Καλέ μου φίλε, τι έκπληξη ήταν αυτή; Σ΄ευχαριστώ από καρδιάς.
Να είσαι καλά.
Τελευταίως, περιμένοντας την σύνδεση, κάνω οικονομία τις κάρτες, (λόγω του φόβου του ΟΤΕ)και μπαίνω για λίγο. Έχω μπλέξει και με μαστόρια...Άστο!
Δεν περίμενα να γράψεις πριν το διαβάσεις.Σ ευχαριστώ!
Κι όμως μου είπαν ότι διακινείται Ελλάδα, Κύπρο, Γερμανία.Μου είπαν ότι θέλει τον χρόνο του και το καταλαβαίνω.
Υπομονή! Εγώ πάντως, μπορώ να σου το στείλω, (δώρο)γιατί τα βιβλιοπωλεία του Βόλου το έφεραν.
Η ανωνυμία είναι το πρόβλημα.
10:40 PM
Blogger reader's-diggest said...
@elpida
Δεν πειράζει κάντο δώρο όπου θέλεις και αγαπάς. Εμένα θα με αφήσεις να το αγοράσω για να ενισχύσω την προσπάθεια σου
11:00 PM
Blogger Ελπίδα said...
Πόσο σ΄αγαπώ! για την καλοσύνη σου!
ακόμα δεν έφυγα από δω.Γράφω σε όσους σου σχολίασαν για μένα, για να τους ευχαριστήσω. Να είσαι καλά και εύχομαι στη ζωή σου να παίρνεις μόνο χαρές, σαν αυτές που δίνεις κι ακόμη καλύτερες!
11:09 PM
Blogger Ελπίδα said...
Καλέ μου φίλε, ήθελα ακόμα να συμπληρώσω, ότι ο δικός μου εκδοτικός οίκος, οι εκδόσεις Καλυδών, είναι νέος και έχει όλα τα προσόντα να φτάσει και να ξεπεράσει τους μεγάλους.Ο άνθρωπος που έχει αυτόν τον οίκο είναι τόσο αξιόλογος και μερακλής και έχει περισσότερο πάθος από μένα. Άλλωστε φαίνεται και απ΄τις ευαισθησίες του, βγάζοντας το δικό μου το βιβλίο.
Απλά όλα χρειάζονται τον χρόνο τους κι εγώ συνήθως τον κυνηγάω.
Εφαρμόζω το "γοργόν και χάριν έχει", ενώ ισχύει "το καλό πράγμα αργεί να γίνει" και το άλλο "όποιος βιάζεται σκοντάφτει!"
Συγνώμη που καταχράστηκα το μπλογκ σου.
11:55 PM
Anonymous Anonymous said...
Excellent, love it!
» »
11:37 AM
ΠΗΓΗ

***
Ξεφ(τ)υλλίζοντας...part 49 (2006) Ξεφυλλίζοντας (2020)

ΣΧ. Α, ρε, ρίντερ! Εδώ 2020, κι ΄"έπεσα" απόψε, πάνω σου, στο τότε... Στο 2006.
Ας είμαστε ΚΑΛΑ!
Συγκινήθηκα και σε κράτησα σωστά, γιατί τότε, δεν ήξερα.
Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και ΤΩΡΑ, για ΤΟΤΕ!
Μου είχες κάνει μεγάλη ΤΙΜΗ και μου είχες δώσει μεγάλη χαρά!
14 χρόνια μετά...ΥΓΕΙΑ!
ΜΟΝΟ ΑΥΤΟ ΜΕΤΡΑΕΙ, ΤΕΛΙΚΑ!
(...Ίσως και τα γραπτά που μένουν...)

***