Αυτή ήταν η ζωή μας;
Ένας - ένας φεύγει;
Τελειώσαμε και μείναμε μονάχοι,
χωρίς να ξανασμίξουμε;
Κι όλα εκείνα τα άπιαστα όνειρα,
πύργοι στην άμμο, ήτανε;
Κι αν εγώ κλαίω,
εσύ, μην κλάψεις.
Οι άντρες δεν κλαίνε,
κι εσύ έκλαψες...
Το τραγούδι λέει άλλα.
Κρατάμε τον τίτλο.
Αρκεί που με βοήθησε,
τα δάκρυα να φτάσουν στον λαιμό...
Το καθέτως, καμιά σχέση με ποίηση.
Ανάγκη απ' το... αιώνιο οριζοντίω σου...
ΑΝΤΙΟ ΣΟΥ!
Ένας - ένας φεύγει;
Τελειώσαμε και μείναμε μονάχοι,
χωρίς να ξανασμίξουμε;
Κι όλα εκείνα τα άπιαστα όνειρα,
πύργοι στην άμμο, ήτανε;
Κι αν εγώ κλαίω,
εσύ, μην κλάψεις.
Οι άντρες δεν κλαίνε,
κι εσύ έκλαψες...
Το τραγούδι λέει άλλα.
Κρατάμε τον τίτλο.
Αρκεί που με βοήθησε,
τα δάκρυα να φτάσουν στον λαιμό...
Το καθέτως, καμιά σχέση με ποίηση.
Ανάγκη απ' το... αιώνιο οριζοντίω σου...
ΑΝΤΙΟ ΣΟΥ!
https://www.youtube.com/watch?v=HIhss2Wd8Cw
ΑπάντησηΔιαγραφή