Τρίτη 12 Νοεμβρίου 2019

Η πέτρα

Είχα μια συζήτηση με τον γιο μου (γενικής φύσεως, περί γονέων και παιδιών και οικογένειας, κ.λ.π), κι ύστερα, αφού πουθενά δεν καταλήξαμε, πέρα απ' το ότι υπάρχει αληθινή αγάπη μεταξύ γονέων και παιδιών (δεν υπάρχει άλλωστε πτυχίο καλού βαθμού, ακόμα κι η αγάπη κάνει λάθη), μετά, πέτυχα αυτό το πολύ ωραίο σοφό και του το διάβασα, αν κι εκείνος ήταν στο σαλόνι, κι απαντούσε σε κάποιο μήνυμα στο κινητό του.
Δεν ξέρω τι άκουσε απ' την "απαγγελία" μου, αλλά εγώ, έτσι κι αλλιώς, θα το κρατούσα, γιατί με εκφράζει και γιατί ταίριαζε με την συζήτησή μας.
"Καθ' ένας με τον χαραχτήρα του. Αυτό, δεν αλλάζει!"
"Όπως και το όποιος δουλεύει πολύ, θα κάνει και λάθη." (και δεν εννοώ την καθ' εαυτού δουλειά)
Ο αμέτοχος, σίγουρα, ποτέ δεν κρίνεται, κι αυτό είναι το μεγαλύτερο λάθος, αλλά... την βγάζει καθαρή!

Ήρθε κι έδεσε η πέτρα, λοιπόν!

***

Η πέτρα … :
Ο αφηρημένος σκόνταψε επάνω της,
ο βίαιος την χρησιμοποίησε ως όπλο,
ο οικοδόμος την χρησιμοποίησε για να κτίσει,
ο αγρότης κουρασμένος για να ξαποστάσει,
τα παιδιά για παιχνίδι.


Με την πέτρα ο Δαυίδ σκότωσε τον Γολιάθ,
ενώ ο Φειδίας έφτιαξε τα ωραιότερα αγάλματα. …
Στην κάθε περίπτωση την διαφορά δεν την έκανε η πέτρα,αλλά ο άνθρωπος !




***

1 σχόλιο:

  1. ΥΓ. Κι ας μην ρίχνουμε εύκολα πέτρες στο παρελθόν μας. Δεν γυρίζει πίσω, δεν διορθώνεται, βάση χαραχτήρα και συνθηκών, έτσι αντέδρασε κάποιος. Καλώς, κακώς, θύμα ή θύτης, αυτή ήταν η διαδρομή της ζωής μας, η εμπειρία μας, παραδεχόμαστε τα όποια λάθη μας και προχωράμε, ξέροντας πως πάλι θα κάνουμε άλλα, πάλι χωρίς πρόθεση!
    Η ζωή μας μπορεί να είναι επιλογές (του τι θα κάνεις την πέτρα), μα πάντα θα παίζει ρόλο ο χαραχτήρας και οι συνθήκες, βεβαίως!

    ΑπάντησηΔιαγραφή